Skip to content

Układ okresowy pierwiastków

Atomy nie są identyczne: różnią się liczbą protonów i neutronów w jądrze, jak również liczbą elektronów w powłoce.

Porządkuje się zatem atomy w „układzie okresowym” według rosnącej liczby protonów (liczby atomowej). Wodór ma tylko jeden proton, zajmuje więc pierwsze miejsce na górze po lewej stronie. W neonie (drugi rząd, całkiem po prawej stronie) znajduje się natomiast już dziesięć protonów, a więc jego liczba atomowa to 10. Ostatnim pierwiastkiem naturalnym jest uran. W jego jądrze znajdują się 92 protony.

Klasyfikacja na podstawie własności chemicznych

Dla chemii jądro atomowe ma jedynie znaczenie drugorzędne: to ładunek elektryczny jądra wyznacza liczbę i strukturę powłok elektronowych. Ponieważ liczbie protonów musi odpowiadać liczba elektronów w powłoce, w rezultacie atom jako całość jest elektrycznie obojętny. Pierwiastki o zbliżonych własnościach chemicznych znajdują się w układzie okresowym w kolumnach pionowych. Pierwiastki posiadające własności chemiczne podobne do neonu, takie jak hel, argon, krypton i ksenon są „zatwardziałymi singlami”. Jako gazy szlachetne nie tworzą związków chemicznych.

Układ okresowy

W układzie okresowym pierwiastki ułożone są rzędami i uporządkowane według rosnącej liczby protonów. Wszystkie pierwiastki o liczbie atomowej 93 i wyższej są pierwiastkami wytworzonymi sztucznie. Niektóre pierwiastki takie jak: technet, promet, astat, neptun i pluton były najpierw wytworzone sztucznie. Później dowiedziono, że występują w ilościach śladowych również naturalnie w przyrodzie.

Rys. Układ okresowy pierwiastków, źródło: Adobe Stock, opracowanie własne

Zapamiętaj!
Wszystkie pierwiastki o liczbie atomowej 93 i wyższej nie występują naturalnie na Ziemi. Wytwarza się je sztucznie w laboratoriach z wykorzystaniem akceleratorów i reaktorów jądrowych.

Na tej stronie:
Back To Top