Odkrycie uranu

We wrześniu 2011 roku grupa naukowców z CERN (Europejska Organizacja Badań Jądrowych) ogłosiła, że przeprowadzone przez nich pomiary wykazały, że neutrino porusza się z prędkością większą od prędkości światła w próżni. Gdyby takie odkrycie okazało się prawdziwe, w istotny sposób podważyć mogłoby fundamentalne założenie teorii względności.

W marcu 2013 wykazano, że ogłoszone niezwykłe wyniki prędkości neutrina wynikały z błędu aparaturowego, kabel w jednym z urządzeń był zbyt luźny! Ta ostania, sławna „wpadka” w świecie nauki, została jednak po kilku miesiącach zweryfikowana i skorygowana. W przeszłości też zdarzały się takie przypadki, jeden z nich związany jest z odkryciem uranu w 1789 roku przez Martina Klaprotha – pierwiastka wykorzystywanego jako paliwo w reaktorach jądrowych.

Rys. Martin Heinrich Klaproth, źródło: Wikimedia Commons

W 1789 roku Niemiec Martin Heinrich Klaproth (1743-1817), profesor chemii na Uniwersytecie w Berlinie, prowadząc badania w kopalni Joachimowe (na terenie dzisiejszych Czech) znalazł nieznany minerał. Zapytani górnicy pracujący w tej kopalni również nie potrafili nazwać i określić tego minerału. Klaproth wydobył go rękoma i nadał mu nazwę Uraninit (od planety Uran, która została w tym czasie odkryta). Naukowiec był przekonany, tak jak i reszta ówczesnej społeczności naukowej, że substancją (tzw. czarny proszek), którą ekstrahuje się z Uraninitu jest czysty uran. Takie przekonanie istniało przez 52 lata do czasu eksperymentu z roku 1841 przeprowadzonego przez francuskiego chemika Eugène Péligota (1811-1890). Zaobserwował on najpierw, że substancja okryta przez Klaprotha dziwnie reaguje z czterochlorkiem uranu (UCl4). Skłoniło go to do dalszych badań, czego skutkiem było odkrycie, że czarny proszek to nie czysty uran, a dwutlenek uranu (UO2). Dopiero poprzez ogrzewanie w platynowym tyglu dwutlenku uranu w obecności potasu został przez niego wyodrębniony czysty uran.

Badania luminescencji substancji zawierających sole uranu (w tym przypadku minerałów uranylu) doprowadziło Henriego Becquerela (1852-1908) do odkrycia zjawiska radioaktywności naturalnej w 1896 roku, za co siedem lat później otrzymał Nagrodę Nobla z fizyki.

Oprócz uranu, Klaproth odkrył również cyrkon w 1789 roku i cer w 1803 roku. Zawdzięczamy mu również, wprowadzenie wagi jako standardowego przyrządu analitycznego w chemii.

Rys. Karta z książki „Filozofiia chimiczna” z 1808 roku
Tags:
Na tej stronie:
Back To Top