Energia wiązania jądra
Wzór sformułowany przez Einsteina, opisujący równoważność masy i energii: E = m • c², pozwala obliczyć, ile energii można uzyskać z danej masy (E: energia; m: masa; c: prędkość światła w próżni).
Defekt masy
Wielu z nas z pewnością zna ten cytat: „Całość to coś więcej niż suma jej elementów”. Są to słowa wypowiedziane przez greckiego filozofa i przyrodnika Arystotelesa, któremu zresztą przypisywane są także następujące cytaty: „Nawet myślenie szkodzi niekiedy zdrowiu.” i „Ileż jest rzeczy, których nie potrzebuję”. W „Fizyce”, jednym z jego głównych dzieł, Arystoteles filozofował na temat m.in. przestrzeni, czasu, ruchu czy „przyczyny sprawczej”, ale nie na temat jąder atomowych - nie wiedziano jeszcze wtedy o ich istnieniu. Własności struktury jądrowej nie są prostą sumą własności składników - swobodny neutron nie jest trwały - rozpada się z czasem połowicznego rozpadu ok. 10 min, a gdy jest związany w jądrze atomowym to cała struktura może mieć czas połowicznego rozpadu nawet 1022 i więcej lat.
Siły jądrowe
Siły jądrowe FN mają bardzo mały zasięg i mogą działać tylko między bezpośrednio sąsiadującymi ze sobą nukleonami. Siła elektromagnetyczna Fel słabnie wraz z odległością r odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu tej odległości - czyli 1/r2, natomiast siła jądrowa FN słabnie wraz z odległością odwrotnie proporcjonalnie do siódmej potęgi tej odległości - czyli 1/r7. Dopiero kiedy nukleony leżą tak blisko, że niemal stykają się ze sobą, siły jądrowe zaczynają działać przyciągająco. Sytuację tę można porównać do lepkich cukierków, które sklejają się dopiero po zetknięciu ze sobą.